Herhangi bir cezai süreçte soruşturmanın temel görevi, nesnel gerçeği ortaya çıkarmaktır. Olanların gerçek resminin kanıtlarla restore edildiği araçlar. Doğrudan ve dolaylı olarak ayrılırlar, ikincisi koşullu kanıtlar kullanılarak onaylanır.
Kanıt nasıl sınıflandırılır
Soruşturmada kullanılan deliller doğrudan ve dolaylı olarak ikiye ayrılır. Doğrudan kanıt, onay gerektirmeyen bilinen gerçeklere dayanır. Bilinen diğer gerçeklerle birlikte düşünülmezler ve araştırma konusunun bir parçasıdırlar. Tek başına doğrudan kanıt, şüphelinin suçluluk derecesini yargılamayı mümkün kılar.
Doğrudan kanıtın yokluğunda, soruşturma, olanın gerçek resmini oluştururken, ikinci dereceden kanıtlara dayanan ikinci dereceden kanıtlar kullanır - kendi başlarına kanıt konusuna dahil olmayan, ancak davanın koşullarını oluşturmaya yardımcı olan gerçekler. diğer gerçeklerle birleşir. İkincil kanıtların kanıtlama gücünün, ne kadar çok ve çeşitli olduklarına bağlı olduğu açıktır, homojen kanıtları ne kadar desteklerlerse.
İkincil kanıtın kanıtı, gücü, hangi kanıtlara dayandığına bağlıdır - doğrudan veya dolaylı. İkinci derece kanıtlara dayanarak soruşturmanın vardığı sonuç, daha küçük bir öncül kullanır, örneğin, kurbanın eşyaları şüphelinin dairesinde bulunursa, katil olarak atanmaz, ancak yalnızca cinayet veya hırsızlığa karıştığı kabul edilir, cinayetteki suçluluğunun başka bir kanıtı bulunana kadar …
İkincil kanıtlar nelerdir
Dolaylı kanıtlar, sırayla, avukatlar önceki, eşlik eden ve sonraki olarak alt bölümlere ayrılır. Birincisi, yasa ile ilgili önceki sorunlarla, sabıka kaydıyla, ilk yasadışı faaliyet dönemiyle ilişkili olanları içerir. Eşlik eden ikinci derece kanıtlar, söz konusu suçla ilgili olanlar ve daha sonra - şüphelinin suçtan sonraki dönemde işlenen davranış ve eylemleriyle ilişkili olanlar olarak kabul edilir. Önceki kanıtın daha az kanıtlama gücü vardır.
Ayrıca ikinci dereceden kanıtlar suçlayıcı, suç niyetini ve eylemini doğrulayan veya aklayıcı olabilir. Avukatlar ayrıca, şüphelinin masumiyetinin doğrudan kanıtı olmamakla birlikte, diğer suçlayıcı ikinci derece kanıtları reddeden bir "karşı sokak" grubunu da seçerler. İkincil kanıtların birbiriyle ne ölçüde bağlantılı olduğu ve homojen kanıtları ne ölçüde doğruladığına göre, yine de "uyumlu" ve "yalıtılmış" olarak alt bölümlere ayrılırlar. Her durumda, ikinci dereceden kanıtlar dikkatli bir inceleme gerektirir.
