Artık hayatın hızı arttığına göre, işveren genellikle çalışanların mesai saatleri dışında çalışmasını şart koşuyor. Sonuç olarak, çalışma modu kaybolur. Bu gibi durumlarda esnek saatler imdada yetişir.
“Esnek çalışma saatleri” teriminin içeriği, Rusya İş Kanunu'nun 102. maddesinde yer almaktadır. İş gününün uzunluğu, başlangıç ve bitiş zamanının her iki tarafça müzakere edildiğini söylüyor, yani. İşveren ve işçi. Kural olarak, işçi yasa tarafından belirlenen saat sayısını (haftada 40) hesaplar, ancak normal modda (yani, hafta içi 8'den 17'ye kadar) çalışır. Kural olarak, esnek bir programla, bir çalışma "normu" ve bir kişinin tamamlaması gereken süre belirlenir. Bu koşullar, çalışanın kendi takdirine bağlı olarak (sözleşmede aksi kararlaştırılmadıkça) dağıtmakta özgür olduğu dinlenme saatlerini de içerir.
Tüm bu prosedür iş sözleşmesinde sabitlenmelidir. Aksi takdirde her iki tarafın da haklarını savunması zor olacaktır. Diyelim ki şirketin resmi bir programı var - 8'den 17'ye kadar, ancak aslında işçiler işe geliyor ve farklı bir zamanda ayrılıyor. Bir işçi saat 19.00'da işyerinde yaralanırsa, işverenin suçunu ispatlaması onun için kolay olmayacaktır. Ya da sabah 9'da işe gelmeden yaralanmışsa bundan şirket yönetiminin sorumlu olması gerekir. Bu nedenle, iş rejiminin tüm özellikleri, işe alırken sözleşmelerde açıklanmalıdır. Programın tek taraflı olarak değiştirilmesi yasa dışıdır. Her iki taraf (çalışan ve işveren), ilgili belgelere yansıtılması gereken anlaşmalıdır.
İşveren, çalışılan saatlerin ve yapılan iş miktarının nasıl kaydedileceğini düşünmelidir. Günlük ve/veya haftalık oranı ayarlamak mümkün değilse, her iş günü için ve ayrıca hafta ve / veya ay için zaman sınırı sağlanabilir. Bütün bunlar ayrıca her iki tarafın anlaşması ile belgelenmelidir. Bu, fazla çalışılan saatleri ödeyebilmek için de gereklidir.
