İşveren, bir çalışanı kendi inisiyatifiyle işten çıkarma hakkına sahiptir. Bu, söz konusu işletmenin tamamen tasfiye edilmesi veya üretim kapasitesinde bir azalma olması durumunda gerçekleşir. Sonra ortaya çıkıyor, çalışan sayısında sözde azalma. Bu prosedür kesinlikle yasaya uygun olarak yapılmalı ve İş Kanunu'na, yani: Art. 81, 178, 179, 180.
İndirimlerin faydaları nelerdir?
İşçi sayısını azaltırken, yasa aşağıdaki ödemeleri sağlar: bu, ortalama aylık ücret miktarında hesaplanan sözde kıdem tazminatıdır. Toplu sözleşmede böyle bir madde belirtilmişse, sırayla artırılabilir.
Ayrıca, 2 aydan fazla olmayan bir süre için çalışma süresi için çalışan, ortalama aylık kazancını koruma hakkını saklı tutar. Bazı durumlarda, çalışana 3 ay boyunca ortalama aylık ücret ödenebilir. Bu, yerel istihdam servisi tarafından böyle bir karar verilirse gerçekleşir. Bu ödemeleri alabilmek için işçinin işten çıkarıldıktan sonra iki hafta içinde iş bulma kurumuna bizzat başvurması ve başka bir işyerinde çalıştırılmaması gerekir.
İşten çıkarmaların yakında başlayacağı işletmede öğrenildikten sonra, işveren bu durumu çalışanlarını en az iki ay önceden bilgilendirmek ve bu konuda çalışanlardan kendilerine bildirildiğine dair bir makbuz almakla yükümlüdür. İşçilerin önceden işten çıkarılma tarihini beklemeleri ve kendi özgür iradeleriyle işten ayrılmaları gerekmez. Bu durumda, erken işten çıkarma yazılı olarak doldurulur ve çalışan, indirim tarihine kadar kalan süre için ortalama aylık kazanç boyutunun ödenmesine hak kazanır.
Bir iş sözleşmesinin feshi nedeniyle işten çıkarmanın asla gelir vergisine tabi olmadığını her zaman hatırlamakta fayda var. Bu durum, indirim tarihini beklemeden işletmeden önceden ayrılan vatandaşlar için de geçerlidir. Çalışanlara yapılacak diğer tüm ödemeler genel olarak kişisel gelir vergisine tabidir.
Ayrıca ödenen kıdem tazminatı tutarı, çalışanların fiilen çalıştıkları saatlere ilişkin ücretleri ve kullanılmayan izinler için ödenen parayı da içerir.
İşten çıkarılma ile işten çıkarılan bir çalışanın ek hakları
Tamamen işten çıkarılan bir çalışan, tam yerleşim tarihinden itibaren 30 takvim günü içinde bu işletmeye geri dönebilir ve eski işvereninden geçici iş göremezlik belgesi ödenmesini talep edebilir. Kanunen eski işveren, eski çalışanın talebini en kısa sürede yerine getirmekle yükümlüdür.
