Merkezi bir vergilendirme sistemi oluşturma sürecinde, sorumlulukları onaylanmış vergi politikası standartlarının yaygın olarak uygulanmasını içerecek belirli bir otorite yaratma ihtiyacı ortaya çıktı. Vergi dairesi böyle bir kurum haline geldi.
Vergi Müfettişliği, ödemeleri toplayan ve vergi mevzuatına uyumu izleyen bir yürütme organıdır. Bu kurum karmaşık bir hiyerarşik yapıya sahiptir. Federal, bölgesel, bölgesel, şehir ve ilçe vergi müfettişlikleri vardır.
Bu organ, ekonomik faaliyetlerle ilgili bir dizi idari işlevi yerine getirir. Bu kurumun ana işlevi kontroldür. Vergi müfettişliği, vatandaşların vergi beyannamelerinde verilen bilgilere dayanarak onlardan sadece para toplamakla kalmaz, aynı zamanda vergiden gizlenen mülkleri tespit etmek için bir dizi önlem alır.
Sosyal açıdan önemli nesneleri, nüfusun muhtaç gruplarına sübvansiyonları ve kamu sektörü çalışanlarına ücretlerin ödenmesini finanse eden, vergi müfettişliği tarafından toplanan vatandaşların fonlarıdır.
Bu hizmetin sorumlulukları arasında, mali faaliyetleri üzerinde daha sonra kontrol sağlamak amacıyla firmaların ve ticari birliklerin tescili de bulunmaktadır.
Vergi müfettişliği tarafından gerçekleştirilen işlevlerin neden ilgili birimler arasında dağıtılamadığı sorusu ortaya çıkmaktadır. Neden ayrı bir yürütme organı oluşturmak gerekliydi?
Gerçek şu ki, vergilendirme ile ilgili prosedürler son derece zahmetli ve çok sayıda çek ve belgesel kanıt gerektiriyor. Vatandaşların günlük dolaşımı nedeniyle, işlenmesi ve depolanması büyük bir çalışan kadrosu gerektiren çok miktarda belge birikir.
Ek olarak, belgelerde sunulan veriler ile fiili durum arasındaki tutarsızlığın nedenlerini belirlemek için genellikle saha ziyaretleri yapmak gerekir (bu hem teknik bir hata hem de kasıtlı bir sahtecilik olabilir). Bu nedenle vergi müfettişliği ayrı bir yürütme organıdır.
