Müştereken edinilen mallar, eşlerin evlilik sırasında ikisi tarafından veya müştereken alınan, edinilen tüm mallarını kapsar. Bu kuralın bazı istisnaları aile hukuku tarafından sağlanmaktadır.
Ortak mülkiyet, evlilik sözleşmesi yoksa, herhangi bir evliliğin sona ermesinde otomatik olarak kullanılan eşlerin yasal bir mülkiyet rejimini varsayar. Ortak olarak kabul edilen mülk, Rusya Federasyonu Aile Kanunu'nun 34. maddesinde tanımlanmıştır. Belirtilen norma göre, bu mülk, evlilik döneminde ortaya çıkan tüm mülkleri içerir. Örneğin, herhangi bir eş tarafından emek, iş, diğer faaliyetlerden gelir olarak alınan tüm parasal fonlar, hedeflenmeyen maddi menfaatler bu tür mülk olarak listelenir. Ayrıca edinilen her türlü taşınır, taşınmaz, banka mevduatı, hisse senedi, hisse senedi genel kabul edilir. Kanun, özellikle, ortak mülkiyet rejiminin, satın alma işlemini tam olarak kimin yaptığı, bunun için para katkısında bulunduğu konusunda herhangi bir farklılık anlamına gelmediğini şart koşmaktadır.
Ortak mülkiyetten neler hariç tutulur?
Ortak mülkiyetten yasal olarak hariç tutulan bazı kategoriler vardır. Bu nedenle, evlenmeden önce edinilen veya alınan mallar, yegane mülkiyeti, onu edinen veya başka bir şekilde alan eşin mülkiyetindedir. Herhangi bir şey bağışlanırsa, aktif bir evlilikte bir eş tarafından miras alınırsa, münhasıran onun mülkü olarak kalır, bu tür şeyler ortak mülkiyet rejimine tabi değildir. Ayrıca, bireysel kullanıma yönelik şeyler, belirli bir eşin entelektüel faaliyetinin sonuçları ortak olarak kabul edilmez. Kişisel kullanım için bir şey lüks bir eşya, mücevher olarak kabul edilirse, o zaman aynı zamanda ortak bir mülktür.
Bireysel mülkiyet ortaklaşa edinilebilir mi?
Aile hukuku ayrıca, bir eşin bireysel mülkiyetinin ortak olarak tanınabileceği tek durumu sağlar. Bu, ikinci eş, emeğiyle bu mülkün değerini önemli ölçüde artırdığında, eşlerin ortak fonları pahasına bu şeye yatırımlar yapıldığında mümkündür. Bu durumların her biri ayrı ayrı ele alınmakta, mal paylaşımı aşamasında adli makamlarca değerlendirilmektedir. Daha sonra, mahkeme kararı, belirli bir şeyin müşterek edinilen mülk olarak tanınmasına işaret eder ve böyle bir kararın gerekçesi sağlanır.
