Rusya Federasyonu'nda vergi, münhasıran devlete ait olan tahsilat hakkı, karşılıksız olarak yapılan zorunlu bir ödemedir. Vergi gelirleri, sosyal ihtiyaçlara ve vatandaşların yaşamlarının iyileştirilmesine gitmektedir.
Talimatlar
Aşama 1
Birçok şirket, metin yazarları, programcılar veya gazeteciler gibi işçi kategorileri ile bu durumda geleneksel iş sözleşmesinin yerini alan bir medeni sözleşme kullanarak işbirliğini resmileştirmeyi tercih eder. Çoğu zaman, bunun için bu tür medeni hukuk sözleşmeleri şu şekilde kullanılır:
- satış Sözleşmesi;
- ücretsiz kullanım sözleşmesi;
-iş sözleşmesi.
Bu tür anlaşmalar kapsamında vergi ödeme prosedürünün kendine has özellikleri vardır.
Adım 2
Satış sözleşmesi, en popüler sivil sözleşme türüdür. Bu konuda geçerli olan satıcı - firmanın bir çalışanı mülkünü yönetimine satar. Vergi Kanunu'na göre böyle bir işlem, bireylere uygulanan olağan gelir vergisine tabidir. Aslında bu durumda vergiler malı satan tarafından ödenir.
Aşama 3
Ücretsiz kullanım sözleşmesine kredi sözleşmesi de denir. Medeni Kanuna göre, bu sözleşmeye göre, borç veren, kendisine ait olan mülkü borçlunun kullanımına tamamen ücretsiz olarak devreder. Buna karşılık, borçlu şeyi güvenli ve sağlam bir şekilde iade etmeyi taahhüt eder. Dolayısıyla, bu durumda borç veren için faydaların olmaması, bu tür bir anlaşma yapılırken vergi ödemelerinin iptali için yeterli bir nedendir.
4. Adım
İş sözleşmesi kapsamında, müteahhit olarak adlandırılan taraflardan biri, müşteri tarafından kendisine emanet edilen işi, teslim alındıktan sonra ödeme ile yerine getirir. Bu durumda, müşteri şirketin muhasebecisi, eserin yazarına ücret öderken, ödenen miktarın% 13'ü oranında ondan vergi keser. Ancak müteahhit, belirli bir işi yapmak için harcadığı para miktarını düşürme talebiyle başvuruda bulunmasına izin veren Vergi Kanunu hükümlerinden yararlanabilir.
