Uzatma (Latince prolongare'den - "uzatmak"), daha önce yapılmış bir anlaşmanın, sözleşmenin, sınırlı bir süresi olan yükümlülüğün uzatılmasıdır. Çoğu zaman, bu kavram hukukta bulunur.
Uzatma, bir şeyin uzantısı anlamına gelen evrensel bir terimdir. Hukuk alanında yasal bir belgenin (anlaşma, sözleşme, sözleşme, teminat veya banka mevduatı) süresinin uzatılmasını belirtmek için kullanılır. Uzatma işlemine rollover denir. Sözleşmenin geçerliliğini kararlaştırılan sürenin ötesine uzatma olasılığı genellikle sözleşmenin imzalanmasında sağlanır ve sözleşme metnine dahil edilir. Aynı zamanda, ilgili taraflardan hiçbiri ret beyan etmezse, gelecekteki uzatmanın koşulları da belirlenir. Yenilemenin iptali, ana sözleşmenin sona ermesinden önce yapılmalıdır, çünkü genellikle, tüm koşullar yerine getirildiğinde, sözleşme otomatik olarak yenilenir. Red, diğer taraf veya taraflarca onaylanmalıdır. Örneğin, vade sonunda sahibinin katılımı olmadan uzatılan bir banka mevduatı açarken genellikle uzatma olasılığı sağlanır. Bu, müşterinin zamanından önemli ölçüde tasarruf sağlar ve ek evrak işlerinden kaçınmaya yardımcı olur. Mevduat, uzatma tarihinde yürürlükte olan faiz oranı ile aynı süre için uzatılır, ancak banka, müşterinin mevduatı uzatmasını reddetme hakkına sahiptir. Otomatik olmayan bir yöntemle yapılan uzatma, ilgili tüm taraflarca imzalanmış ayrı bir anlaşma. Bazen uzatma, hukuka dayalı olarak yapılabileceği gibi, mücbir sebep hallerinde ve sözleşmenin taraflarının eylemlerine bağlı olmayan diğer mücbir sebep hallerinde de yapılabilir. Örneğin, ülkede husumetlerin başlangıcında, grev, doğal afet vb. durumlarda taraflar, belgede belirtilen süreye bakılmaksızın sona erene kadar sözleşme kapsamındaki yükümlülüklerinden geçici olarak kurtulurlar. Bu durumda sözleşmenin süresi mücbir sebep halleri süresince uzar.
