İşsizlik, ekonomik olarak aktif nüfusun bir kısmının iş bulamamasının bir işareti olan sosyo-ekonomik bir olgudur. İşsizler, ülkenin ekonomik olarak aktif nüfusunun bir parçası olarak kabul edilir, bir işi olmayan, ancak onu bulmak isteyen ve aktif olarak arayan insanlar.
Talimatlar
Aşama 1
Ülkedeki işsiz sayısı ve buna bağlı olarak işsizlik oranı iki farklı şekilde belirlenmektedir. Birincisi, işsizlerin resmi kurumlara kaydına dayanmaktadır. Sadece ilgili devlete, belediyeye veya kamu hizmetine (yurtdışında bir iş borsası, ülkemizde - Federal İstihdam Servisi) başvuranlar işsiz statüsünü alırlar. Bu kişiler, devlet muhasebe yetkilileri tarafından kayıt altına alınmakta ve bu nedenle resmi istatistikler tarafından dikkate alınmaktadır.
Adım 2
İkinci yöntem, Dünya Çalışma Örgütü (ILO) tarafından geliştirilen ve işsiz kişinin nasıl iş aradığının çok önemli olmadığı (iş bulma servisiyle iletişime geçip geçmediği), ancak yalnızca önemli olduğu metodolojiye dayanmaktadır. gerçekten onu arıyor olmaları önemlidir (görünüş için değil). En azından son dört haftadır yapıyorsa.
İkinci yöntem, hanehalklarının örnek sosyolojik araştırmalarını kullanır. Aynı zamanda, istatistiksel bir hata kaçınılmazdır, ancak yine de, bu yöntem, özellikle birçok işsizin bulunmadığı ülkelerde, ekonomide istihdam edilen gerçek kişi sayısı ve gerçek işsiz sayısı hakkında çok daha güvenilir ve doğru bilgiler sağlar. kayıt ve kayıt için çok istekli.
Aşama 3
Bu nedenle, işsizlik oranını (u) hesaplamak için, toplam işsiz sayısının ekonomik olarak aktif nüfusun tamamına, diğer bir deyişle işgücüne yüzdesini hesaplamak gerekir.
Hesaplama oldukça basittir, bunun için aşağıdaki formülleri kullanın:
N = LF + NLF;
LF = E + U;
u = U / LF = U / E + U, burada u işsizlik oranı, U işsiz, E çalışan nüfus, NLF ekonomik olarak aktif olmayan nüfus, LF ekonomik olarak aktif nüfus (iş gücü) ve N ülkenin tüm nüfusu.
