Yasal bir sözleşme, Rusya Federasyonu'ndaki ana hukuk kaynaklarından biridir. Bu tür sözleşmeye dayalı hukuki işlemler, ulusal ve uluslararası hukuk çerçevesinde kullanılan normatif belgelerin oldukça dikkat çekici bir parçasıdır. Bu hukuki ilişki biçimi, tarafların anlaşmasına dayandığından daha esnek ve mantıklıdır.
Yasal sözleşmenin özü
Rusya Federasyonu Yüksek Mahkemesinin 27 Nisan 1993 tarihli Kararı N 5, tüm sözleşmeye dayalı yasal işlemleri normatif ve bireysel olanlara ayırır. Bireyler, hem tüzel kişiler hem de vatandaşlar olabilen iki belirli taraf arasındaki anlaşmaları içerir.
Düzenleyici bir sözleşme, bu Karar ile, resmi olarak belirsiz bir kişi çemberi üzerinde bağlayıcı olan yasal normlar ve kısıtlamalar belirleyen yasal bir işlem olarak tanımlanmaktadır. Bu daire çok sayıda olabilir ve ortak bir biçimsel özellik tarafından birleştirilen sosyal veya diğer grupları temsil edebilir. Böyle bir anlaşma, mükerrer uygulama için tasarlanmıştır ve geçerlilik süresi, kurduğu bu özel hukuki ilişkilerin doğmasına veya sona ermesine bağlı değildir.
Hukuki sözleşmenin türü ve uygulamasının kapsamı, yasama konusunun kim olduğuna, uygun yetkilere sahip olduğuna bağlıdır, yani. taraf kimden veya taraflardan en az biri. Böyle bir anlaşmanın yasal güce ve yasal karaktere sahip olması için, Federasyonun devleti veya tebaalarının yanı sıra belediye devlet organları veya böyle bir ayrıcalığa sahip herhangi bir yasa koyucu organ, böyle bir yasa yapma konusu olarak hareket etmelidir.
Yasal ve düzenleyici anlaşmalar nelerdir?
Düzenleyici anlaşmalar, Federasyonun oluşumuna ilişkin anlaşmaları ve Federasyonu oluşturan kuruluşların taraf olduğu veya taraf olduğu diğer anlaşma biçimlerini içerir. Normatif bir hukuk antlaşmasının yasal gücü, onun bir hukuki işlem ve bir hukuk kaynağı şeklinde işleyişinin devlet tarafından tasdik edilmiş olmasıyla da verilebilir. Kanun yapma yetkilerinin sözleşme hukukunun konularına böyle bir devri, uygun bir kanunun kabul edilmesi yoluyla gerçekleştirilir.
Uluslararası anlaşmalar, aynı zamanda Rus hukukunun belirli alanlarındaki hukuki ilişkileri de düzenledikleri için, normatif hukuk anlaşmalarıyla ilgili belgelerdir. Bu düzenleme doğrudan değil, federal yasalar veya bu uluslararası anlaşmalar sonucunda kabul edilen diğer düzenlemeler aracılığıyla dolaylı olarak gerçekleşir.
Örneğin, yetkilerin sınırlandırılmasına ilişkin birçok federal hukuk anlaşması, eş zamanlı olarak bütçe, vergi, doğal kaynaklar ve gümrük hukuku alanlarında normlar oluşturabilir.
