Diploma, çalışma kaydı, kıdem - bu kavramlar geleneksel olarak istihdam ve emekli maaşlarının ödenmesi, sosyal haklar vb. ile ilgili diğer ayrıntılar söz konusu olduğunda temel kabul edilir. Ancak, düzenli olarak değişen mevzuat ve yeni reformlarla bağlantılı olarak, birçok insan neden diplomaya ihtiyaç duyduklarını, hizmet veya çalışma kitaplarının uzunluğunu hesaplayarak düşünmeye başlıyor. Dahası, ilki pratikte değer kaybetti, ikincisi herkes için resmi değil ve üçüncüsü hakkında düzenli olarak iptal hakkında görüşmeler var.
Sovyet döneminde, bunlar üç kavramdır: diploma, çalışma kayıt defteri ve kıdem, kelimenin tam anlamıyla ayrılmaz bir şekilde bağlantılıydı. Bugün artık bu kadar kutsal bir değer taşımıyorlar, ancak hala talep görüyorlar. Ve bu, birçoğunun temizlikçi olarak çalışırken neden bir pazarlama derecesine ihtiyaç duyduklarını bile açıklayamayacak olmasına rağmen.
Öğrenim ücretli bir sürece dönüştüğünde diplomalar değerini yitirdi, çünkü herkes onu bilgi için alamazdı. Nüfusun çoğunluğu kayıt dışı çalıştığı için çalışma defterleri ve hizmet süreleri önemsizdir.
Diploma
Diploma, bir yükseköğretim kurumundan mezun olduğunuzu ve belirli bir alanda uzman olduğunuzu belgeleyen bir belgedir. Daha önce diploma almak bir onur meselesiydi. Önünüzde yetkin, zeki ve konuya hakim bir kişinin olduğuna dikkat çekti.
Bugün bir diploma, modaya bir övgüdür. Sonuçta, günümüz öğrencilerinin çoğu sadece gerekli olduğu için çalışıyor. Sonuç olarak, üniversiteler genellikle mesleği asla çalışmayacak uzmanları bırakmaktadır.
İstisnalar da var. Birçok devlet kurumu, kişi burada uzun yıllardır çalışıyor olmasına rağmen, yaşlı çalışanlarını diploma almaya gönderir.
Bir diploma, yalnızca neden ona ihtiyacınız olduğunu açıkça anlarsanız ve çok sorumlu bir şekilde çalışırsanız değerlidir.
İstihdam geçmişi
Bugün, çalışma kitaplarına Sovyet geçmişinin bir kalıntısı deniyor ve giderek daha fazla insan bunlara özellikle ihtiyaç duyulmadığına dair konuşmalar duyuyor. Ne de olsa, yeni emeklilik reformu daha çok kişinin kıdemine değil maaşından yapılan kesintilere odaklanıyor. Ancak bu, çalışma kitaplarının kendi kitaplarından daha uzun ömürlü olduğuna inanmak için bir neden değildir.
Aslında, çalışma kitabı, bir kişinin emek faaliyetini belgeleyen ana belgedir. Zengin bir geçmişi var, çünkü 1938'de bir çalışma kitabı çıktı. Trudovikler bu belgeyi şu şekilde karakterize ediyor: bir kişinin eğitimini, niteliklerini, kariyer gelişimini ve işe karşı tutumunu yansıtan bir tür iş biyografisi.
Çalışma kitapları temelinde, çeşitli sosyal ödemelerin miktarı belirlenir: emekli maaşları, sosyal haklar ve resmi maaşların miktarı belirlenir. Çalışma kitabı işe alınırken personel departmanına teslim edilir ve işten çıkarıldığında kişiye iade edilir.
Kıdem
İş deneyimi oldukça belirsiz bir değerdir. Resmi bir bakış açısına göre, çalışma kitabında gerekli tüm girişler ve notlar olduğunda kıdem resmi bir iştir. Ancak, piyasanın gelişmesi ve resmi olmayan bir çalışma takvimine geçiş nedeniyle, deneyimlerin çoğu gayri resmi hale geliyor, yani. deneyim kazanılıyor, ancak bunun hiçbir yerde kaydı yok.
İş deneyimi birkaç türe ayrılır:
- sigorta;
- Genel;
- özel;
- sürekli.
Her birinin kendine has özellikleri vardır. Ve her biri çok özel amaçlara hizmet ediyor. Bir kişiye çeşitli ödemeler atama konusunun kararlaştırıldığı durumlarda iş deneyimi gereklidir: emekli maaşları, sosyal haklar, artan ücretler vb.
