Hayatımız eleştirisiz olamaz - özellikle insanlar iş ilişkileriyle birbirine bağlıysa. İş görevlerini yerine getirirken, insanlar sıklıkla hata yapar ve lider, bunun bir daha olmaması için astlarına önerilerde bulunmak zorundadır. Çoğu zaman, böyle bir konuşmadan sonra hoş olmayan bir tat kalır. Belki de eleştiriler yanlış ifade edildi ve konuşma sırasındaki davranış şeklinizden memnun değilsiniz?
İnsan psişesi öyle bir şekilde düzenlenmiştir ki, her zaman kendi deneyiminin bakış açısından hüküm verir. Örneğin, birine bu rengin kendisine yakışmadığını söylerseniz, sakince hangisinin kendisine daha uygun olduğunu soracak, diğeri ise fena halde gücenecek ve sizin onu aptal olarak gördüğünüzü düşünecektir. Aynı şekilde, çalışma sürecinde - birinin adresine yapılan eleştirel bir açıklama, bir astın özgüvenine güçlü bir darbe indirilebilir ve bu da öngörülemeyen sonuçlara yol açabilir. Doğru eleştiri nasıl yapılır?
İlk olarak, kamu eleştirisinden kaçının. Bir çalışanı meslektaşlarının önünde eleştirirseniz, ona söylediklerinizi değil, insanların onun hakkında ne düşüneceğini düşünecektir. Her ne kadar şu anda durumun nasıl düzeltileceğini düşünmek iyi olurdu. Bu durumda konuşmanızın amacına ulaşılmayacak ve kişi kendini aşağılanmış hissedecektir.
Asla yüksek sesle eleştirmeyin ve tonlamaya da dikkat edin. Aşırı duygusal eleştiri bir kişiyi rahatsız edebilir ve o da duyguların gücüne düşeceği için söylenenlerden hiçbir şeyi kabul etmeyecektir. Bu durumdan kurtulmak için sakince yardımınızı önermek daha iyidir. Yaptığı şey için bir dayak bekleyen minnettar bir çalışan, hatayı düzeltmek için elinden gelen her şeyi yapacaktır. İstediğin bu değil miydi?
Astınızın eleştiriyi sakince almasını istiyorsanız, konuşmaya övgüyle başlayın. Bu durumda, bu projede, bu işte başarılı olduğunu söyleyin ve ardından belirli yorumlara geçin. Aynı zamanda, "İş iyi yapıldı, ama …" dememek daha iyidir. "Ama" ve "ancak" kelimeleri, daha önce söylenen her şeyi anında keser ve kişi yalnızca daha sonra söylenenlere dikkat eder. "ve", "rağmen", "a": "ama burada tam olarak doğru değildi" gibi bağlaçları kullanmak daha iyidir. Spesifik olarak konuşun: neyi sevmediğinizi ve neden, genel ifadeler ve belirsiz ifadeler olmadan.
Sorular sorun - belki de kişi neyi yanlış yaptığını anladı ve nasıl düzelteceğini biliyor. Bu durumda, ast kendini eleştireceği ve hatayı düzeltmenin bir yolunu önereceği için çok fazla zaman ve sinir tasarrufu yapacaksınız. Her durumda, suçlayıcı bir monolog değil, yapıcı bir diyalog alacaksınız.
Bir tartışmada nazik bir kişi asla kişiselleşmez. Ve dahası - başlangıçta eleştirdiği çalışanın üzerinde duran bir lider. Bu artık bir hata analizi değil, bir hakaret olacaktır. Tabii ki, bu, bir kişinin sürekli işe geç kalmasıyla ilgili değil, belirli bir görev hakkında şikayetleriniz varsa geçerlidir. Ancak bu durumda, kişinin sorumsuz olduğundan değil, özellikle geç kalmaktan bahsetmek daha iyidir.
"Bilgilendirme" konusunda diplomasi henüz kimseyi engellemedi. Sadece gerçek bir beyefendi, işe buruşuk bir takım elbise ve göz altı torbalarıyla gelen bir çalışana, evde her şeyin yolunda olup olmadığını ve her şeyin sağlık açısından iyi olup olmadığını sorabilir. Bu, bir toplantıya geç kaldığı için hemen azarlamaktan çok daha iyidir. Belki de kişinin geç kalması ve hatta oldukça taze görünmemesi için iyi bir nedeni vardır.
Kişiyi anlamaya çalışın. İtiraz etmek isterse - ona ne olduğunu açıklaması için söz verin. Sonuçta, çalışan bu işe çok zaman ve çaba harcadı, her şeyi doğru yapmaya çalıştı. Tabii ki, bu kötü şöhretli bir tembel değilse, işten izin almak.
Eleştirel açıklamalar yaptıktan sonra, çalışanın potansiyeline ve profesyonelliğine inandığınızı söyleyin - bu, hoş olmayan bir konuşmadan kaynaklanan olumsuz duygular için en iyi ilaç olacaktır. Ve kişiye hatayı düzeltme gücü verecektir.
En önemli şey, eleştirinin asıl görevinin bir kişiyi rahatsız etmek ve “ona yerini göstermek” değil, hataları görmesine ve mümkün olan en kısa sürede düzeltmesine yardımcı olmak olduğunu hatırlamaktır. Sonuçta, bir hatanın paha biçilmez bir deneyim kazanmanın bir yolu olduğu atasözü alaka düzeyini kaybetmedi.
