Noterler yasanın bir parçası olarak 7. yüzyılda ortaya çıktı. Ancak, bu endüstri çok özel bir şekilde gelişti, ya çok saygın bir iş haline geldi ya da gelmedi. Muhtemelen, tam da bu bağlamda, noterler işlerini bugüne kadar dikkatle koruyorlar ve bu nedenle "noter depozitosu" gibi bazı oldukça özel kavramlar bile halk tarafından bilinmemekte ve anlaşılmamaktadır.
Noter, faaliyetin doğası gereği, genellikle vasiyetname ile icracılar veya mirasçılar arasında ve ayrıca alacaklı ile borçlusu arasında bir aracı görevi görür. Aynı zamanda, arabulucudan, belirtilen kişiler arasında var olabilecek bir ihtilafı, yükümlülükler ve yasal çerçeve çerçevesinde çözmesi istenmektedir.
Başkasının parası
Örneğin, iki vatandaş bir kredi sözleşmesi yapar ve (zorunlu olmamakla birlikte) bu sözleşmeye göre, borçlu sözleşmenin şartlarını zamanında yerine getirmezse, borcun bakiyesine bir ceza uygulanır, yani. para cezası. Bir süre sonra alacaklı bir kaza geçirir ve hukuki ehliyetini kaybeder (komada, amnezi vb.), bu durumda bir kez verilen krediye ilişkin emirleri yerine getiremez, ancak borçlunun yükümlülükleri yoktur kaldırılır, yani borçlu ne ise -bu şekilde, parayı alacaklıya tam olarak belirlenen zamanda iade etmekle yükümlüdür. Çıkış yolu bir notere başvurmaktır.
Bu durumda borçlu, borç miktarını notere öder, bir kredi sözleşmesi ve alacaklının aciz durumda olduğunu gösteren bir beyan, başvurunun düzenlendiği tarihte borç miktarını belirler. ve bu kesin tutarı kredi ödemesi olarak saklama için notere aktardığını bildirir.
Borç veren kasıtlı olarak borçludan saklanıyor olsa veya yeri bilinmese bile bir depozito yapılabilir.
Noter, özel bir banka hesabına gönderilen belgeleri ve tutarı kabul eder, kredi sözleşmesine borç verenin yükümlülüklerinin belirtilen tarihte tamamen veya kısmen (yatırılan tutara bağlı olarak) yerine getirildiği not edilir. Bundan sonra noter, borç verene paranın borçludan geldiğini ve noter mevduatında tutulduğunu bildirir.
Bu nedenle, uygulamada, noter mevduatı, noter tarafından belirli bir anlaşmaya göre bir kişiden diğerine devredilmek üzere kabul edilen para veya menkul kıymetlerdir.
Depozito tutmak
Noter hizmetleri ücretsiz değildir, kural olarak, dekoratör, depolama için kabul edilen tüm miktarın belirli bir yüzdesini ücret olarak alır.
Noterin parayı alıkoyma hakkı yoktur, çünkü Kanun, sadece vatandaşlardan gelen belgeleri kabul edebileceğini, diğer her şeyin bir kasada saklanmasını şart koşuyor.
Borç veren, saklama süresi dolmadan herhangi bir zamanda bir kredi sözleşmesi, noterden bir mektup ve kimlik belgeleri ibraz ederek parasını alabilir.
Noterin mevduatı elden çıkarma hakkı yoktur, ancak bankadaki tutarların saklama süresi sınırsız değildir. Kanun, alacaklı tarafından talep edilmeyen paranın saklama süresinin sona ermesinden sonra, tutarın tamamının devletin mülkiyetine geçmesini ve banka tarafından bütçeye aktarılmasını şart koşar.
