Devamsızlık nedeniyle işten çıkarılma, herhangi bir çalışan için çok tatsız bir olaydır. Ancak işe gitmemenin gerçekten nesnel nedenleri olabilir. Bu konuyla ilgili birkaç örneğe bakalım.
İlk örnek: mahkeme tarafından bir çalışana uygulanan idari tutuklama ile bağlantılı olarak işe gitmemek. Bu tür bir cezanın verilmesinin sebeplerinin işveren ile işçi arasındaki iş ilişkisi ile ilgili olmadığı dikkate alındığında, tutuklama yapılması işe gelmemek için geçerli bir sebep olarak kabul edilir. Mahkemeler, bu durumda, işe gelmemenin, çalışma görevlerinin yerine getirilmesinden kaçınma ile ilişkili olmadığı sonucuna varmıştır.
İkinci örnek: Bir çalışan bağışçı olarak kan bağışladığı için işe gelmedi. Gerçekten de yasa, kan ve bileşenlerini bağışladıktan sonra ek bir dinlenme günü sağlar. Ancak, bir takvim gününden, yani bir günden bahsediyoruz. Bu nedenle, işçinin vardiyasının bitişi ertesi güne düşerse, tüm vardiya boyunca işe gelmemesi, devamsızlık olarak kabul edilir. Mahkemeler, dinlenme gününün çalışma takvimine bakılmaksızın verildiğini söylüyor. Üstelik bu gün kan bağışından hemen sonra kullanılmalıdır, daha sonra kullanılması artık mümkün değildir.
Üçüncü örnek: yarı zamanlı bir işçi, yerleşik iş yerine bir iş gezisinde olduğu için işe gelmedi. Yarı zamanlı işler, ana işten boş zamanlarında çalışmak olduğundan (Rusya Federasyonu İş Kanunu'nun 282. Maddesi), böyle bir iş gezisi, işe gelmemek için nesnel ve geçerli bir nedendir.
Dördüncü örnek: Çalışan, bir kaza olgusunun soruşturulması nedeniyle işte değildi. Çalışanın katıldığı bir kaza gerçeği hakkında açıklama yapmanın kendi sorumluluğunda olduğu göz önüne alındığında, bu durumda devamsızlık nedeniyle işten çıkarılma yasa dışı olacaktır.
