Hırsızlık, kabul edilen hukuk terminolojisiyle hiçbir ilgisi olmayan, dar kafalı bir kavramdır. Hırsızlık, herhangi bir mülk hırsızlığını içerir. Aksine, hırsızlık ve soygunun net bir yasal tanımı vardır, suç olarak kabul edilir ve Ceza Kanunu'nun bir parçasıdır. Bu suçların tanımları zaten aralarında farklılıklar barındırmaktadır.
Hırsızlık türleri Ceza Kanunu'nun 158 ila 163. Maddelerinde sıralanmıştır. Bu hırsızlık, dolandırıcılık, suistimal veya zimmete para geçirme, soygun, soygun, gasptır. Tüm bu hırsızlık türleri bazı yönlerden benzerdir ve bazılarında önemli farklılıklar vardır.
hırsızlık ve hırsızlık
Hırsızlık, gizli bir mülk hırsızlığıdır, yani hırsızlığı yapan kişi, mülk sahibinden gizlice hareket ederek mülk sahibinden ücretsiz olarak alır. Hırsızlık yapan bir suçlunun planlarında, hukuken niyeti fark edilmemek, amacı mağdurun haberi olmasın diye mal çalmaktır. Gizli hırsızlık olarak hırsızlığa bir örnek, içinde sahiplerinin yokluğunda işlenen bir apartman dairesinden yapılan hırsızlıktır. Ya da toplu taşıma araçlarında mağdurun aşikar olmadığı durumlarda işlenen yankesicilik. Bu suçun işlendiği çeşitli görünür koşullara niteleme işaretleri denir. Dolayısıyla hırsızlık, bir grup kişi tarafından (yani birden fazla kişi tarafından) veya bir meskene girerek önemli hasara yol açarak vb.
Hırsızlık yasal bir kavram değildir, yasal bir tanımı yoktur. Bu, her türlü hırsızlığın ortak adıdır, ancak en çok hırsızlık için uygundur. Böyle bir anlayış oldukça anlaşılabilir, çünkü soygun yapan bir kişiye soyguncu, soygun - soyguncu denir. Hırsız, hırsızlık yapan kişidir.
Bu nedenle, hırsızlık ve hırsızlık arasındaki fark, hırsızlığın yasal bir tanım olduğu ve hırsızlığın popüler bir tanım olduğu ve avukatların profesyonel sözlüğünde kabul edilmeyen gerçeğine kadar iner.
Hırsızlık ve hırsızlıktan farkları
Soygun, açık bir mülk hırsızlığıdır, yani soygunu gerçekleştiren kişi, örneğin, ellerinden bir çanta çekmesi veya boynundaki mücevherleri yırtması gibi açık bir şekilde hırsızlıktır. Bu durumda, failin tam olarak cüretkar, açık bir hırsızlık için niyetleri vardır, burada doğrudan failin mağdur için eylemlerinin barizliğini bildiği ima edilir. Hırsızlık, basit ya da vasıflı da olabilir, yani örneğin şiddet tehdidi gibi ek koşullar altında işlenebilir.
Her şey kolay ve basit görünüyor, farklılıklar çıplak gözle görülebilir. Ancak, bu suçlar genellikle müfettişlerin nitelikler hakkında düşünmesini sağlar. Örneğin, bir hırsız daireye girdi, orada kimsenin olmadığını, ancak sahibinin içinde olduğunu ve kötü adamın hareketlerini gizlice izledi.
Veya benzer bir durumda, hırsızlık yapmak için iki hırsız daireye girdi. Biri ilk odada çalışıyordu ve planını daire sahipleri tarafından fark edilmeden gerçekleştirdi ve ikinci davetsiz misafir, uyanan ev sahibi tarafından fark edildi ve hırsızın planlarını gerçekleştirmesini engellememek için ikincisi, Ona vurmak.
Soru ortaya çıkıyor: iki suçlu hangi suçu işledi, çünkü birincisi ikincisinin keşfedildiğini ve şiddet kullandığını bilmiyordu? Bu durumda, ilk işlenen hırsızlık ve ikinci soygun. Böyle bir duruma ceza hukuku biliminde sanatçının basıklığı denir, yani soygun yapmak, suç ortağının planlarına dahil edilmeyen suçlunun kişisel bir kararıydı.
