Çoğu modern şirketin, çalışanlar için sosyal ağlarda tam veya kısmi yasağı vardır: onlarla birlikte siteler engellenir, İnternet kullanım süresini sınırlar ve ağ bağlantılarının hızı azalır. Tüm bunlar, çalışanların üretkenliğini artırmak ve acil sorumluluklarından uzaklaşmalarına izin vermemek için tasarlanmıştır.
Sosyal medya, işverenler için gerçek bir sorun haline geliyor çünkü çalışanlar zamanlarının çoğunu onlara ayırabiliyor. Ve tüm yöneticiler bu duruma katlanmaya hazır değil ve daha da fazlası, böyle bir çalışanın internette harcadığı zaman için ödeme yapıyor. Ancak iş yerindeki sosyal medyanın her zaman sadece olumsuz yönleri yoktur.
Sosyal medyayı yasaklamanın artıları
Her çalışan, faaliyetlerini önemsiz şeylerden rahatsız olmayacak şekilde organize edemez. Ve sosyal ağlar şeklinde büyük bir cazibesi varsa, iş gününün çoğunu sohbetlerde ve konularda geçirerek işi ve sorumlulukları tamamen unutabilir. Bu, özellikle çalışanlarını izlemeyen, eğlence sitelerini engellemeyen ve çalışanlarına çalışmalarının sonuçlarını özellikle katı bir şekilde sormayan şirketler için geçerlidir. Bu tür kurumlarda disiplin, verimlilik kadar zarar görür, bu nedenle yöneticiden astlarına kadar her düzeyde kurulması gerekir.
Performansı ve konsantrasyonu düşürmenin yanı sıra, sosyal ağlar çok fazla zaman alır. Bu, yasaklarının çalışanın bu saatleri iş sorunlarına ayırmasına izin verdiği anlamına gelir. Bununla birlikte, raporların ve planların zamanında teslim edilmesi, fazla mesai ve acele işlerin olmaması ile birçok sorun anında çözülmektedir. Çalışanlar, sosyal medyanın ortadan kaldırılması ve her dakika yeni mesajları kontrol etmeden ve odaklanmaya çalışmadan sessizce çalışabilme yetenekleri için minnettarlar.
Sosyal medyayı yasaklamanın eksileri
Ancak, böyle bir kısıtlamadan sonra her şey çok pembe değil. Çalışanlar, patronlarının özgürlüklerini kısıtlama ve çalışma programının her dakikasında görevleri yükleme girişimlerine kötü tepki verir. Bu da insanların motivasyonlarının, bağlılıklarının ve tüm çabalarını şirkete adama isteklerinin azalması demektir. Buna ek olarak, birçok yabancı araştırmacı, bir sosyal ağda arkadaşlarla iletişim kurmak için harcanan zamanın, çalışanların dikkatini mükemmel bir şekilde dağıtabileceğine, beyne gerekli dinlenme ve şarjı verebileceğine, bunun sonucunda üretkenliği artıracağına ve bir kişinin fazla çalışmasını engelleyebileceğine inanmaktadır. Gün içinde verilen bu kısa molalardan yararlanan çalışanlar daha aktif ve verimli çalışabilmektedir.
Ayrıca, iş belirli bir sonuca yönelik olduğunda, bir kişinin işiyle başa çıkması durumunda internette ne kadar zaman harcadığı önemli değildir. Sosyal ağları aktif olarak kullananların işlerine daha az zaman ayırabildikleri ve daha kısa sürede işlerini zamanında bitirebildikleri fark edilmiştir. Bu tür insanlar, maksimum konsantrasyonun gerekli olduğu ve işin mümkün olan en kısa sürede tamamlanması gerektiğinde, acele işler sırasında basitçe yeri doldurulamaz. Lider, çalışanların sosyal ağları kullanmalarını yasaklayarak, yani bu tür yararlı becerileri öğrenmelerini sağlayarak, onları ve şirketi birçok avantajdan mahrum eder.
Ayrıca, web sitelerini engellemek, bir yöneticinin çalışanları eğlencelerinden tamamen mahrum etmesine yardımcı olmaz: sosyal ağlara proxy sunucuları aracılığıyla da erişebilirsiniz. Ve şirket sürekli olarak yasağı aşmak için yeni yollar bulsa, çalışanlara internette geçirilen zaman için para cezası verse bile, insanlar canları sıkıldığında işi yapmamanın bir yolunu bulacaklar. Sonuçta, şu anda iş arkadaşlarınızla konuşabilir, çay içebilir, telefonunuzdan internette gezinebilir veya kitap okuyabilirsiniz. Bu durumda, bilge liderler sosyal ağların kullanımını yasaklamazlar, sadece çalışanlara çalışmalarının sonuçlarını sorarlar. Ve iş bittiğinde internette sohbet edebilirsiniz.
