Üretimin ekonomik verimliliğini karakterize eden kilit parametrelerden biri, emek verimliliğinin göstergesidir. Ekonomik hesaplamalar için, işçilerin emeğinin ve bir bütün olarak üretim işletmesinin verimliliğinin bir göstergesi olarak gereklidir.
Talimatlar
Aşama 1
Faaliyet gösteren bir işletmenin fiili işgücü verimliliği, gözlem sonucunda elde edilen göstergelere göre hesaplanır: toplam işçilik maliyetleri ve üretilen ürünlerin hacmi. Emek üretkenliğini hesaplamak için, fiili üretim miktarı (üretim birimleri veya hacim olarak), fiili toplam işçilik maliyetlerine (adam-saat olarak) bölünür. Dolayısıyla, emek üretkenliği, emek yoğunluğunun karşılığıdır. İlk verilerin özelliklerine dayanarak, üretimde harcanan birim canlı emek başına fiili üretim ve ekonomik koşullarda belirli bir üretim tarafından gerçekte ne kadar çıktı üretildiğini gösterir.
Adım 2
Bir işletmenin endüstri içindeki gelişme potansiyelini ve yaşayabilirliğini analiz etmek için ekonomi teorisi, mevcut ve potansiyel işgücü verimliliği gibi göstergeleri kullanır.
Nakit verimliliği, fiili olana benzer şekilde hesaplanır, ancak ilk veri olarak, minimum işçilik maliyeti ile dönem boyunca üretilen maksimum ürün miktarını, yani üretimin ilgili maliyetleri ve arıza süresini en aza indirgeme ve ortadan kaldırma koşullarında çalıştığı koşullarda alırlar.. Bu işlemin amacı, belirli ekonomik koşullarda (mevcut ekipman, hammaddeler, üretim organizasyonu) maksimum olarak elde edilebilecek emek verimliliğini hesaplamaktır.
Aşama 3
Genel bir fikrin mantıklı bir gelişimi olarak potansiyel üretkenlik, teknik geliştirmenin bu aşamasında mevcut koşullarda maksimum çıktı için koşulları dikkate alır. En modern yüksek teknolojili ekipmanı, (mümkün olanın en iyisi) hammaddeleri vb. kullanması ve buna bağlı olarak zaman boyutunda minimum ulaşılabilir canlı emek maliyeti kullanması beklenir.
