Rusya Federasyonu mevzuatı, hamile kadınlara ve küçük çocukları olan kadınlara bir takım garantiler ve tazminatlar sağlar, ancak çoğu zaman bunları bilmezler veya vicdansız işverenlerin kullandığı uygulama olasılığına inanmazlar. Çalışma, dinlenme ve zorunlu ödeme haklarınızı savunmak için, Rusya Federasyonu İş Kanunu'nun ilgili maddelerinin içeriğini bilmeniz ve anlamanız gerekir.
Gelecekteki ve şimdiki annelerin hatırlaması gereken ilk şey, işverenin inisiyatifiyle hamile olan veya 3 yaşından küçük çocuğu (çocuğu) olan bir kadının işten çıkarılamayacağıdır. Tek istisna, bir işletmenin tasfiyesi ve bireysel bir girişimcinin faaliyetinin sona ermesi durumlarıdır ve diğer tüm gerekçeler yasa dışıdır. İşveren, kendi isteğiyle işten çıkarmakta ısrar ederse veya işten çıkarmakla tehdit ederse, savcılığa ve mahkemeye başvurmanız gerekir.
Hamile bir kadın, üretim ve hizmet standartlarını düşürmenin yanı sıra, vücuda olası zararlı etkileri hariç olmak üzere daha hafif çalışma koşullarıyla ve ücretlerin aynı yerde muhafaza edilmesiyle başka bir işe geçme hakkına sahiptir. Bunu hemen yapmak mümkün değilse, zorunlu devamsızlık süresinin tamamı için ortalama kazanç ödenmesi ile işletmede uygun bir boşluk seçilene kadar zararlı işten serbest bırakılmalıdır.
Bekleyen anne, gerekirse, muayenenin yapıldığı günlere ait ücretlerin korunmasıyla tıbbi muayeneden geçme hakkına sahiptir. Uygulamada, bu gibi durumlarda işverenler genellikle masrafları kendilerine ait olmak üzere kısa süreli izin almaya zorlanırlar.
30 haftalık hamilelikten itibaren, bir kadına, işletmedeki hizmet süresine ve kuruluşta oluşturulan iç çalışma programına bakılmaksızın ödenmesi gereken yıllık ücretli iznin eklenebileceği doğum izni verilir. Tüm ödemeler ortalama kazanca göre hesaplanır ve zamanında yapılmalıdır.
Hamileliği nedeniyle gelecekteki bir anneyi işe almayı reddetmek kabul edilemez. Bununla birlikte, pratikte, bu norm aslında kadınların haklarını korumaz, çünkü işverenler, kural olarak, hamile bir kadını işe alma isteksizliklerini haklı çıkaran tamamen farklı argümanlar sunar.
Anne adayları işe alındıklarında deneme süresi yoktur. Özünde, hukuka aykırı olarak, özel bir gerekçe olmaksızın işten çıkarılma ihtimalini varsayar. Ayrıca hamile kadınların fazla mesaiye çalıştırılması, gece, hafta sonları ve tatil günlerinde telefonla aranması ve iş gezilerine gönderilmesi yasaktır.
Gerçek annelere, yani halihazırda 3 yaşından küçük çocukları olan kadınlara, hamile kadınlarla hemen hemen aynı hak ve güvenceler sağlanmaktadır. İşverenin inisiyatifiyle işten çıkarılamazlar, küçük çocukların varlığı nedeniyle onları işe almayı reddederler, rızaları olmadan iş gezilerine gönderilirler ve geceleri, hafta sonları ve tatil günlerinde fazla mesai yaparlar.
Çocuğu olan bir kadın, 3 yıla kadar ona bakmak için izin alabilir, ilk 1, 5 yılda ise ortalama kazancın% 40'ı kadar tatil ücreti ödenir. Bu hakkını kullanmazsa ve çalışmaya devam ederse kendisine her 3 saatte bir en az 30 dakika emzirme molası verilir ve istenirse çocuk dönene kadar daha kolay çalışma koşulları olan başka bir işe transfer edilmesi garanti edilir. 1, 5 yıl. Diğer şeylerin yanı sıra, 14 yaşından küçük çocuğu olan kadınlar, masrafları kendilerine ait olmak üzere ek yıllık izin alabilir ve tamamen veya kısmen kendi takdirine bağlı olarak kullanabilir.
