Mevzuat, bir çalışanın iş görevlerini yerine getirmesi gereken zamanın normlarını belirler. Çalışma süresi normları, resmi bir iş sözleşmesinde, iş düzenlemelerinde ve mesleki (iş) talimatlarında belirtilmiştir.
Normal süreli çalışma saatleri kavramı
İşyerinde olağan süre, kanun ve ülkenin İş Kanunu ile belirlenir. İş akışında genel olarak kabul edilen ana normlar vardiya ve haftadır. İş Kanunu'nun maddelerine göre, çalışma haftası 40 saate kadar olmalıdır. Bu zaman normu, takvim haftasının aralığındaki sınırdır.
Çalışma haftasının ana türleri şunlardır: beş gün, 2 gün izin ve altı gün - 1 gün izin. İşletmelerdeki ana çalışma programı 5 iş günü sağlar. Ancak böyle bir normun uygulanmasının pratik olmadığı veya imkansız olduğu kuruluşlar var. Duygusal ve fiziksel stresi belirlenmiş fizyolojik standartlara uygun olarak dağıtan eğitim kurumları altı günlük bir çalışma haftası kullanır. Buna hizmet sektöründe faaliyet gösteren işletmeler (mağazalar, alışveriş merkezleri, hizmet sağlayıcılar), devlet kurumları da dahildir. Bu durumda saat sayısı, çalışma süresinin tüm günlerine orantılı olarak dağıtılır.
Özel zaman normları
Mevzuat ayrıca özel kategoriler için diğer çalışma süresi tayınlama türlerini de sağlar - bunlar azaltılmış ve yarı zamanlı çalışma saatleridir.
Daha kısa çalışma saatleri, normalden daha kısa, ancak tam ücretli bir çalışma süresi anlamına gelir. Belirli kategorilerdeki kişiler için yasal olarak kısaltılmış bir çalışma haftası sağlanır. 16 yaşından küçük çalışan ergenler için çalışma süresi haftada 24 saati aşamaz. 16-18 yaş arası bir kişi 35 saate kadar çalışabilir. Tam zamanlı eğitim gören ve boş zamanlarında paralel çalışan öğrenciler için aynı yaştaki işçiler için sağlanan süre normunun %50'si belirlenir.
Engelliler - I ve II gruplarındaki engelliler için özel standartlar vardır. Onlar için zaman sınırı belirlenir - haftada 35 çalışma saatine kadar.
Tehlikeli ve zararlı işlerde yer alan çalışanlar, azaltılmış çalışma saatleri normlarını uygulama hakkına sahiptir. İşletme, tehlikeli endüstrilerde yer alan pozisyonların ve mesleklerin listelerini derler ve bunlara dayalı olarak 36 saatlik bir çalışma haftası kurulur.
Yarı zamanlı bir oranın, azaltılmış bir oranla birçok benzerliği vardır. Aynı zamanda normalden daha kısa bir süreye sahiptir, ancak çalışan ve kuruluş arasındaki bir iş sözleşmesi ile kabul edilir ve resmileştirilir. Eksik bir programla çalışmak yazılı olarak hazırlanmalıdır, ancak o zaman yasal gücü olacaktır. Genellikle bu zaman oranı yarı zamanlı çalışma için kullanılır. Bireysel normlar ve program onlar için özel olarak onaylanmıştır.
