Rusya Federasyonu İş Kanunu, hamile kadınlar için daha fazla koruma sağlayarak işverenleri için bir takım yükümlülükler ve kısıtlamalar getirmektedir. Bu tür çalışanlara hafif işlere transfer edilir, doğum izni, çocuk bakımı sağlanır, iş gezilerine gönderilmez ve bir dizi başka avantajı vardır.
İstihdam ilişkisi içinde olan hamile kadınların yetkili devlet kurumlarından özel korumaya ihtiyacı vardır. Bu nedenle, Rusya Federasyonu İş Kanunu, işverenler için bir takım yükümlülükler, hamilelikleri sırasında çalışanların kendileri için garantiler sağlamaktadır. Bu nedenle, kuruluşlar hamile çalışanları tıbbi sertifika uyarınca kendilerine izin verilmesi gereken hafif işlere transfer etmekle yükümlüdür. Şirkette böyle bir iş yoksa, işveren, ilgili boşluk görünene kadar kadını görevlerinden serbest bırakmalıdır. Bu muafiyetle birlikte ücret ödeme yükümlülüğü devam etmektedir.
İzin verilirken hamile kadınlar için garantiler
Hamile kadınlar, genel bir kural olarak doğumdan önce yetmiş takvim günü ve doğumdan sonra yetmiş takvim günü olan analık iznini kullanma hakkına sahiptir. Daha sonra, bir kadın, işverenin iş yerini tutmakla yükümlü olduğu ebeveyn iznini kullanma hakkına sahiptir. Bu tür çalışanlar, düzenli yıllık izin kullanırken ek avantajlara da sahiptir. Böylece hamile bir kadın, yıllık iznini doğum izninden önce veya hemen sonra kullanabilir. Aynı zamanda, işverenin yazılı bir başvuru temelinde bu izni sağlamakla yükümlü olması nedeniyle, şirketteki hizmet süresi ve önceden onaylanmış programın yasal bir önemi yoktur.
Hamile kadınlar için diğer garantiler
Bu faydalara ek olarak, hamile kadınlara, iş ilişkilerine özgü diğer durumlarda belirli garantileri kullanma fırsatı verilir. Bu nedenle, bu çalışanlar iş gezilerine gönderilemez ve işverenlerin onları fazla mesai yapmaları, hafta sonları veya tatil günlerinde çalışmalarını istemeleri yasaktır. En önemli kısıtlamalardan biri, hamile kadınlarla iş sözleşmelerinin feshedilmesinin tamamen yasaklanmasıdır. Tek istisna, bir şirketin tasfiyesi veya bir kadın çalıştıran bireysel girişimcinin faaliyetlerine son vermesidir. Böyle bir çalışan, süresi hamilelik sırasında sona eren belirli süreli bir sözleşme kapsamında çalışma görevlerini yerine getirirse, işveren bu sözleşmeyi hamileliğin sonuna kadar uzatmakla yükümlüdür.
