Devlet yasalarına uyum, toplumda düzenin garantilerinden biridir. Tüm yasal normların sorgulanmadan uygulanmasını sağlayan bir gücün varlığı da bir ülkenin normal varlığının önemli bir yönüdür.
Ülkenin mevzuatı, vatandaşların hak ve yükümlülüklerinin korunmasını sağlar. Devletlerin gelişiminin tarihsel olayları tarafından belirlenen, farklı ülkelerin refah ve güvenliğinin yönetim ve kontrol sistemlerinde farklılıklar vardır.
Çoğunlukla yasalar, bir kişinin hayatını doğrudan veya dolaylı olarak etkiler, normal çalışma ve yaşama fırsatı sağlarken, özgürlüğünü asgari düzeyde kısıtlar.
Nüfusun belirli kesimlerini etkileyen özel olarak hedeflenen faaliyetlerin dar alanları yönetmeliklere tabidir. Bu daha çok kuralın bir istisnasıdır.
Kanunların etkisinin genel ilkeleri
Devlet tarafından oluşturulan norm ve yasaların tüm hükümleri, gözetilmesi çok önemli olan genel kurallara tabidir.
1. Azınlıkların çeşitli düzeylerde korunması, hak ve sorumlulukların rütbe, rütbe ve toplumdaki konumu ne olursa olsun adil dağılımı.
2. Genel hükümler çerçevesinde bağımsız karar verme ve kendi bakış açısını savunma imkanı.
3. Kötü niyetli eylemlerin komisyonunun kısıtlanması, normlardan sapma durumunda cezaların başlaması.
4. Kişisel ihtiyaçların karşılanmasında kamu çıkarlarının yaygınlığı.
5. İnsanların davranışlarında önemli ayarlamalar yapmak.
6. Normların oluşturulmasına ve kurallarda değişikliklere yalnızca koşullardan bağımsız olarak bir grup yasa koyucu tarafından izin verilir; belgelerin onaylanması ülke halkı tarafından seçilen liderler tarafından gerçekleştirilir.
7. Kabul edilen yasalar, genel olarak kabul edilen ulusal fikri, uygulanmasından tüm toplumun refahının iyileştirildiği kazanan bir fikir haline getirir.
Yasal çerçevelerin yokluğunda olası sorunlar
Herhangi bir nedenle toplum toplu kurallara uymazsa ve kontrol eden bir organ yoksa, tüm ilişkiler kaosa dönüşebilir. Bu durumda devletin ve halkın şunları aldığını bilmelisiniz:
1. Vatandaşların ve tüm toplumun güvensizliği.
2. Akla itaat etmeyen bir gücün haklarının yaygınlığı.
3. Yaygın suç ve şiddet.
4. Soykırıma yol açan milliyetçi fikirlerin güçlenmesi için zemin yaratılması.
5. Anti-demokratik duyguların büyümesi.
6. Nüfusun farklı kesimlerinde farklı olan yazılı olmayan yasalara uymaya yönelik önyargı.
7. Anarşi ve vatandaşların bütünlüğünün kaybı.
8. “Güçlü olan haklıdır” ilkesine göre kontrolsüz güç değişimi.
Devletin hukuksuzluk durumlarını önlemek için düzeni sağlamak için tasarlanmış güç yapıları vardır.
Devlet iktidar yapılarının görevi, günlük yaşamda eylemlerin yasa çerçevesine uygunluğunu yumuşak bir şekilde düzenlemeye ve ciddi büyük ölçekli çatışmalar durumunda sert önlemlerin alınmasına indirgenmiştir.
