Hukuk, toplum yaşamını yöneten bir dizi yasa ve kurallardır. Bu soruyu cevaplamak için, bir kişinin buna neden ihtiyacı var, başka bir soru sormaya değer: trafik ışıkları ne için? Ve aklı başında herhangi bir kişi (özellikle büyük bir şehirde ikamet ediyorsa) güvenle cevap verecektir: trafiği düzenlemek için! Sonuçta, onlarsız sürekli kazalar ve kayıplar olacak. Hukukun temel işlevi budur: normlar ve yasalar oluşturarak devletin ve nüfusun günlük yaşamının düzenlenmesi.
Bütün insanlar farklıdır. Her insanın kendine özgü karakteri, alışkanlıkları, ihtiyaçları, görüşleri, inançları vardır. Ve insan doğası öyledir ki, onları en doğru, faydalı ve doğal olarak görür. Bu nedenle, bir kişinin alışkanlıkları ve ihtiyaçları, onu herhangi bir nedenle onları sevmeyen başka bir kişiyle kolayca çatışmaya yönlendirebilir. Bu nedenle, devletin tüm vatandaşları için bağlayıcı olan açık ve anlaşılır kurallara ihtiyacımız var. Böylece herkes hangi davranışın kabul edilebilir hangilerinin kabul edilemez olduğunu açıkça bilir ve anlar. Yapabilecekleri ve hâlihazırda suç olan ve idari ve hatta cezai sorumluluk doğuracak olan kanunların bir diğer önemli işlevi de vatandaşların meşru menfaatlerini korumaktır. Birinin bazı yetkililer tarafından cezai olarak ihlal edilmesi veya yetkinin kötüye kullanılması sonucu ihlal edilirse, bir vatandaş yasanın korumasına başvurabilmelidir (savcılık veya mahkemeye başvurarak). Buna göre, mağdurun korunması ile eş zamanlı olarak yasa, ihlal edeni cezalandırmalıdır. Bu nedenle yasa açık kriterler belirler: belirli yasadışı eylemlerin komisyonu için hangi yaptırımlar uygulanır. Tabii ki, tüm bunların teoride iyi olduğu iddia edilebilir, ancak pratikte, ne yazık ki, çoğu zaman acıya göre ortaya çıkıyor. “Hukuk nasıl bir çeki demiridir, nereye dönerseniz oradadır” diyerek. Ne söyleyebilirim? Evet, ne yazık ki dünyadaki hiçbir ülke bu hakka tam anlamıyla saygı gösterileceğini garanti etmez. Ancak böyle bir hak hiç olmamasından iyidir Dünya tarihi, hem devleti hem de yasaları tamamen terk etmeye ve ideal bir "tam özgürlük" toplumu inşa etmeye yönelik girişimlerin yapıldığı birçok vakayı kaydetmiştir. Ancak halk hangi yöne yönlendirilirse yönlendirilsin, her devleti kötü, her hakkı şiddet sayarak fikirleri ve girişimleri tamamen başarısız olmuştur. Ünlü slogan "Anarşi düzenin anasıdır!" tam başarısızlığını gösterdi. Belki bir gün, uzak bir gelecekte, insanlar "tam bir özgürlük" toplumunda yaşamayı öğrenecekler. Bu arada, bu tür girişimler yalnızca tam bir kaosa ve korkunç suistimale yol açar. Sonuçları hayal etmek kolaydır. Bu yüzden bir hakkın olduğu bir toplumda yaşamak daha iyidir.
